Newbe deel 4 : The soulmate

"Over soulmates gesproken... ik heb jullie toch?" opper ik.
Brite bukt bijvoorbaat om de door-De-Tas-geworpen olifant te vermijden...
Ik zeg tegen De Tas: "Bovendien zijn we niet allemaal zo promiscue als jij!"
(zie artikel 3).
"Nee, *grin* jij teert op verhalen! Schuw je het werkelijke Virtuele leven, babe?" grijnst De tas.
"Ach, Brite is aan vakantie toe!" zucht Stoffeltje.
"Hum, een soulmate lijkt me anders ook wel aardig," mompel ik.
"Maar...ehhh... Heb je al iemand ontmoet?" vraagt De Tas.
"#*Gatver*# kunnen we het niet over jou hebben? Hoe is die Brend-zaak eigenlijk afgelopen?" (zie artikel 2 A BREND NEW DAY).
De Tas lacht luidkeels en vertelt vervolgens dat ze een brief van hem gekregen heeft waarin hij 'alsnoch popelt om een virtueel leven te beginnen...'
"Tss..." sis ik " En ga je dat doen?"
De Tas roept luid dat ze het te druk heeft en daarop knikken wij meelevend & begrijpend.

Ik wil nu zo langzamerhand ook wel 'ns weten wat Stoffeltje allemaal uitvreet.
"Ach," mompelt Stoffeltje," al die verhalen van De Tas... ik had ook wel eens zin om virtueel op iemand te springen. Eerlijk gezegd wist ik niet zo goed wie. Tot ik de Kasteelheer ontmoette. Het leek me wel een aardige knul en hij was gelukkig wat gereserveerd en niet zo misselijkmakend openhartig..."
De Tas kijkt Stoffeltje doordringend aan! " Ja?"
"Welnu, je weet wel die ene avond dat we IRL gedronken hadden op de algehele aftakeling - van de mens in het bijzonder..."
"Ja?!?"
" Welnu, in de late uurtjes logte ik in, -kon niet meer zo goed typen, dat geef ik toe- en daar zag ik door het Grote Groene Woud opeens een Luchtkasteel opdoemen. Ik rinkelde met de kettingen van de ophaalbrug... en de kasteelheer liet mij binnen. Hij legde een vuur aan in de schouw. Schaduwen van opgezet wild flikkerden over de muren. De donkere nacht met zijn vreemde lichtvlekken maakte mij wat angstig dus ik besloot op de Kasteelheer te springen!"
De Tas en ik klappen in ons handen. Applaus!
"Ik nam een aanloop en stortte mij op zijn fluwelen mantel, die ik bij het licht van goudgele vlammen van zijn lijf afscheurde!"
"Bravo!" roept de Tas " En toen?"
Stoffeltje zucht heel diep en hult zich in zwijgzaamheid.
" Vertel!" spoor ik haar aan, " Wat zei ie?"
Zachtjes mompelt Stoffeltje: " Dat ie geen 06-nummer was.."
Nog zachter fluistert Stoffeltje: " Dat ik vervelend was..." Bijna onhoorbaar lispelt ze: " dat hij of @eject zou doen of dat ik mezelf maar moest verplaatsen..." " Oeioeioei.*>* >>**" joelen De Tas en Brite ( ik). "Apestaartje eject, nou dan had ie er echt geen zin in!!" schreeuw ik.
" Iedereen loopt wel'ns een digitaal blauwtje, bovendien kun je kasteelheren beter in hun slot laten!"
"Ja," lach ik " JIJ houdt meer van kattenverzorgingstehuizen *gruwel*"
Troostend sla ik mijn armen om Stoffeltje heen, als zij zevert dat ze zelf maar vertrokken is uit het luchtkasteel.

" En ik hou nog wel zo van wolken..." droomt Stoffeltje.
De Tas laat het onweren boven Stoffeltjes hoofd.
"Je moet het maar hebben van je luchtige Soulmates!" :))

WORDT VERVOLGD!

poppy